Kόρακας κορακιού μάτι, βγάζει;

Αναδημοσίευση απο: http://sarkazonea.blogspot.gr

 Εδώ ο κόσμος χάνεται και ο Μήτσος σκέφτεται μόνο το χτένισμα. Λες και δεν απασχολούσαν πολύ σοβαρότερα θέματα το Δ.Σ. του δήμου Ωραιοκάστρου και αυτό ασχολήθηκε επί αρκετή ώρα για το αν πρέπει να χαρίσει το πρόστιμο για παράνομη στάθμευση σε «συνάδελφο τους». 

Έτσι λίγο έλειψε να επαληθευτεί, η παροιμία «κόρακας κορακιού μάτι δεν βγάζει».

Ευτυχώς όμως η παρέμβαση της αντιπολίτευσης (εκτός της παράταξης του αιτούντος την παραγραφή» και των «νέων» της συμπολίτευσης έσωσε την κατάσταση. Διαβάζοντας το σκεπτικό των τοποθετήσεων της άρνησης του κ. Παπακωνσταντίνου Γ., της κ. Γεράκη Β. και του κ. Κοιτσίδη Π., μου άρεσε πολύ, γιατί το σκεπτικό τους ήταν σωστό, δίκαιο και πολύ εύστοχο.
Όντως είναι σαν να πηγαίνεις σε πιτσαρία και να παραγγέλνεις πατσά ψιλοκομμένο, φτιαγμένο με υλικά που χρησιμοποιούμε στη πίτσα. Γίνεται; δεν γίνεται;
Τώρα με την αποτίμηση του έργου της νυν Διοίκησης του δήμου Ωραιοκάστρου στον πρώτο μήνα διακυβέρνησης της, είναι πολύ νωρίς να ασχοληθούμε και να κρίνουμε.
Κατά την γνώμη μας όμως, η καθαριότητα και η αποκομιδή των απορριμμάτων πρέπει να έχει την μεγαλύτερη προτεραιότητα. Η ενοικίαση απορριμματοφόρων λύνει το πρόβλημα ως ένα βαθμό, αλλά πρέπει να αποτελεί προσωρινή λύση. Δεν σημαίνει ότι επειδή από τα 13 οχήματα λειτουργούν για παράδειγμα μόνον τα τρία, τα υπόλοιπα θα πάνε για παλιοσίδερα. Ο δήμος έχει ανάγκη από εξοικονόμηση πόρων με την ταχυτάτη επισκευή των οχημάτων που δεν κινούνται. Πρέπει να σταματήσει η οικονομική αυτή αιμορραγία.

Ψυχική και οικονομική αιμορραγία αποτελούν και τα συνεχιζόμενα ατυχήματα στην «στροφή του τρελού». Το θέμα αυτό επανέρχεται στην επικαιρότητα κάθε φορά που ένα τραγικό δυστύχημα στο συγκεκριμένο σημείο, μας το υπενθυμίζει. Και αμέσως ξεχνιέται, καθώς τα κύματα της επικαιρότητας, με το που φέρνουν νέα θέματα στην επιφάνεια, αμέσως μετά, καταδικάζουν τα παλιά στη λήθη. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα σε αυτή τη λήθη.
Το θέμα αυτό, μας αφορά όλους. Κάθε μέρα, συγχωριανοί μας, φίλοι μας, κάποιοι συνάνθρωποί μας χάνουν τη ζωή τους σ’ αυτόν τον δρόμο καρμανιόλα, ή μένουν βαριά τραυματισμένοι για το υπόλοιπο της ζωής τους. Μαζί τους και δίπλα τους, μένουν πίσω, ζωντανοί – νεκροί οι συγγενείς τους, οι οποίοι βλέπουν αγαπημένα τους πρόσωπα να χάνονται αναίτια στους δρόμους.
 

Αυτή είναι η ανοιχτή πληγή του δρόμου αυτού, που είναι συχνή αιτία των τροχαίων ατυχημάτων.
Γι΄ αυτό άμεσα πρέπει να βρεθεί λύση.