Η διοίκηση που ήρθε να διώξει το ανίκανο και παλιό, διαιωνίζει και γιγαντώνει τις χειρότερες παθογένειες του παρελθόντος

Προβλήματα υγείας μπορεί να με κράτησαν μακριά αλλά  τώρα επανήλθα. Όπως επανήλθε ξανά στην παράταξη και στην διοίκηση  η πρόεδρος της  ΔΟΠΠΑΩ, τόσο εύκολα. Σε αντίθεση με την κατάσταση αδράνειας που επικρατεί στην διοίκηση του δήμου που «νοσεί», και η οποία τείνει να γίνει μη αναστρέψιμη.

Δεν λέει με τίποτα να βγει από το συνεχιζόμενο λήθαργο και να επανέλθει.

Και δε φτάνει αυτό, είχαμε την παραίτηση της κ. Γεράκη, η οποία άνοιξε τα «πολύχρωμα» φτερά της και πέταξε στην ανεξαρτητοποίηση. Το My Style Rocks – Gala της διοίκησης πλέον θα γίνει πιο φτωχό. Άντε να δούμε τώρα ποια κυρία από την διοίκηση ή την παράταξη,  θα μπορέσει επάξια να την αντικαταστήσει στιλιστικά.

Όμως παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κάποιος που τα βλέπει όλα ρόδινα. Και δεν φτάνει που αυτός τα βλέπει έτσι, τα γράφει κι όλας. Την ανυπαρξία της διοίκησης όσο και να προσπαθείς να την στηρίξεις με ωραία λόγια, όσες λέξεις κι αν χρησιμοποιήσεις  το άσχημο δεν ωραιοποιείται.

Είμαι κατά του εμπαιγμού των πολιτών. Είμαι αντίθετος σε πρακτικές ωραιοποίησης των πάντων, που χρησιμοποιούν  κάποια ηλεκτρονικά μέσα. Η διοίκηση που ήρθε να διώξει το ανίκανο και παλιό, διαιωνίζει και γιγαντώνει τις χειρότερες παθογένειες του παρελθόντος.

Είμαι αντίθετος σε πρακτικές που χρησιμοποιεί πολλές φορές και η αντιπολίτευση.   Τις ανάγκες ως πρόσχημα για ψηφοθηρική μικροπολιτική, βασισμένη στη λογική ότι ο δήμος  πρέπει να είναι ο πανταχού παρόν, να τα έχει κάνει όλα. Και να έχει υλοποιήσει τα πάντα. Αυτό δεν γίνεται.